V Niedziela Wielkiego Postu. IV Niedziela Wielkiego Postu. III Niedziela Wielkiego Postu. II Niedziela Wielkiego Postu. IV Niedziela Zwykła. Skarbiec liturgii - kolekta Uroczystości Narodzenia Pańskiego. Skarbiec liturgii - kolekta na dzień 22 grudnia. Skarbiec liturgii - kolekta 14. niedzieli zwykłej.

Iz 25, 6-10a Ps 23 Flp 4, 12-14. 19-20 Mt 22, 1-14 Liturgia Słowa wg lekcjonarza z 2015 roku PIERWSZE CZYTANIE Iz 25, 6-10a Uczta mesjańska Czytanie z Księgi proroka Izajasza Pan Zastępów przygotuje dla wszystkich ludów na tej górze ucztę z tłustego mięsa, ucztę z wybornych win, z najpożywniejszego mięsa, z najwyborniejszych win. Zedrze On na tej górze zasłonę, zapuszczoną na twarz wszystkich ludów, i całun, który okrywał wszystkie narody; raz na zawsze zniszczy śmierć. Wtedy Pan Bóg otrze łzy z każdego oblicza, zdejmie hańbę ze swego ludu na całej ziemi, bo Pan przyrzekł. I powiedzą w owym dniu: Oto nasz Bóg, Ten, któremu zaufaliśmy, że nas wybawi; oto Pan, w którym złożyliśmy naszą ufność; cieszmy się i radujmy z Jego zbawienia! Albowiem ręka Pana spocznie na tej górze. Oto słowo Boże. PSALM RESPONSORYJNY Ps 23 (22), 1b-3a. 3b-4. 5. 6 (R.: por. 6cd) Refren: Po wieczne czasy zamieszkam u Pana. Pan jest moim pasterzem, † niczego mi nie braknie, * pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, * orzeźwia moją duszę. Refren. Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach * przez wzgląd na swoją chwałę. Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę, † zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną.* Kij Twój i laska pasterska są moją pociechą. Refren. Stół dla mnie zastawiasz * na oczach mych wrogów. Namaszczasz mi głowę olejkiem, * kielich mój pełny po brzegi. Refren. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną * przez wszystkie dni życia i zamieszkam w domu Pana * po najdłuższe czasy. Refren. DRUGIE CZYTANIE Flp 4, 12-14. 19-20 Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Filipian Bracia: Umiem cierpieć biedę, umiem też korzystać z obfitości. Do wszystkich w ogóle warunków jestem zaprawiony: i być sytym, i głód cierpieć, korzystać z obfitości i doznawać niedostatku. Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia. W każdym razie dobrze uczyniliście, biorąc udział w moim ucisku. A Bóg mój według swego bogactwa zaspokoi wspaniale w Chrystusie Jezusie każdą waszą potrzebę. Bogu zaś i Ojcu naszemu chwała na wieki wieków. Amen. Oto słowo Boże. ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Por. Ef 1, 17-18 Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. Niech Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa, przeniknie nasze serca swoim światłem, abyśmy wiedzieli, czym jest nadzieja naszego powołania. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. EWANGELIA DŁUŻSZA Mt 22, 1-14 KRÓTSZA Mt 22, 1-10 Przypowieść o zaproszonych na ucztę Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus w przypowieściach mówił do arcykapłanów i starszych ludu: «Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi. Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść. Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: „Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę; woły i tuczne zwierzęta ubite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę!” Lecz oni zlekceważyli to i odeszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa, a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy, pozabijali. Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić. Wtedy rzekł swoim sługom: „Uczta weselna wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni. Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie”. Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala weselna zapełniła się biesiadnikami. Koniec krótszej perykopy. Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka nieubranego w strój weselny. Rzekł do niego: „Przyjacielu, jakże tu wszedłeś, nie mając stroju weselnego?” Lecz on oniemiał. Wtedy król rzekł sługom: „Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”. Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych». Oto słowo Pańskie.

Lud, który siedział w ciemności, ujrzał wielkie światło. To przybył Jezus, który głosił Ewangelię o królestwie i leczył wszelkie choroby. Ciemność, mrok – to rzeczywistość lęku, niepokoju, niebezpieczeństw. Mroczny chaos ma jeden cel – zniszczyć Boża moc, ośmieszyć, zgasić Boże światło.

Dziś po każdej Mszy św. odbędzie się poświecenie samochodów i innych pojazdów z okazji wspomnienia św. Krzysztofa. Przy tej okazji będą zbierane ofiary pieniężne do puszki na środki transportu dla misjonarzy. Wspomnienia liturgiczne: – poniedziałek: święto św. Jakuba Apostoła – wtorek: św. Joachima i Anny, Rodziców NMP – piątek: święto św. Marty, Marii i Łazarza – sobota: święto św. Brygidy, Patronki Europy W przyszłą niedzielę odbędzie się pielgrzymka autokarowa do Lichenia. Wyjazd z parkingu przy kościele o godz. Powrót w godzinach wieczornych. Koszt pielgrzymki (autobus, przewodnik, obiad: 100 zł.). Ks. Proboszcz organizuje pielgrzymkę w sobotę 20 sierpnia do Henrykowa w ramach V Archidiecezjalnej Pielgrzymki Czcicieli Matki Bożej i Wspólnot Żywego Różańca. W programie: godz. 9:30 konferencja: „Różaniec narzędziem pokoju. O godz. Msza św. w kościele oo. Cystersów odprawi abp Józef Kupny. Po Eucharystii przewidziana jest adoracja Najświętszego Sakramentu oraz modlitwa różańcowa. Zapisy w zakrystii po Mszy św. Zapowiedzi przedślubne: Konrad Adam Linek zam w Smolcu i Marzena Jadwiga Wijatkowska zam w Smolcu. Rafał Piotr Stefaniak zam. w Krzeptowie i Marta Stefaniak zam. w Krzeptowie. Łukasz Stanisław Rzeszowski zam. w Smolecu i Marta Dąbrowska zam. w Smolcu. INTENCJE MSZALNE: NIEDZIELA, – 17. niedziela zwykła (rok C) + Maricn- 9r. śm, + Anna, + Andrzej Starowicz; + Teodozja, + Stanisław + Stefan- 15r. śm. + Rozalia- 3r. śm., + Antoni- 11r. śm. Lewandowskich, za ++ z rodz. Guszpitów i Lewandowskich ++ Sławomir Czacharyn – 1r. śm. – od żony i syna Poniedziałek, o życie dla dziecka zagrożonego aborcją Wtorek, w int. Panu Bogu wiadomej Środa, + Janina Pych- 2r. śm. Czwartek, + Zbigniew Szałęga- od uczest. pogrzebu Piątek, + Julia Kurczyk- od pracowników przedszkola Sobota, w int. Panu Bogu wiadomej + Kamil Zboralski, + Stefania Bogdał NIEDZIELA, – 18. niedziela zwykła (rok C) dziękczynna z okazji urodzin Aleksandry o boże bł, zdrowie + Sławomir Czacharyn – od rodziców W int. Dzieci, które otrzymają s. chrztu św. Oliwier Rafał; Miłosz w int. parafian

27_0 – 27 NIEDZIELA ZWYKŁA, ROK A – Od Słowa do Życia. Prenumerata wersji drukowanej. Kalendarz liturgiczny. Formacja liturgiczna. Obrzędy Mszy św. Modlitwy Chrześcijanina.

^{Skip to content W tym tygodniu w liturgii wspominamy: w poniedziałek – Św. Jakuba, Apostoła; we wtorek – Św. Joachima i Annę, Rodziców NMP, w piątek – Św.: Martę, Marię i Łazarza. Dzisiaj po każdej Mszy św. na parkingu przed Urzędem Miasta oraz na parkingu przed plebanią, dokonamy poświęcenia samochodów oraz wszelkich pojazdów mechanicznych. Każdy otrzyma pamiątkę. Natomiast złożone ofiary, przeznaczymy na wsparcie zakupu środków transportu dla misjonarzy, aby ułatwić im dotarcie z Dobrą Nowiną do ludzi zamieszkałych na terenach misyjnych. Od 16 sierpnia rozpoczynamy zapisy na tegoroczną Pieszą Pielgrzymkę z naszego miasta na Jasną Górę. Pielgrzymka wyruszy 21 sierpnia, aby po czterech dniach dojść do Częstochowy. Osoby chętne do pomocy w przygotowaniach pielgrzymki, proszone są o zgłaszanie się do księży. Szczegóły wkrótce. Zapraszamy. W czasie wakacji po każdej Mszy św., można w zakrystii zamówić Msze św. Na stoliku pod chórem wyłożone są papierowe torebki z napisem – „Tornister pełen uśmiechów. Wyprawka szkolna”. Prosimy o pomoc chętnych parafian w zakupie przyborów szkolnych, które wypisane są na torebkach. W tym roku zebrane przybory szkolne przekażemy dla dzieci z terenu Archidiecezji Łódzkiej. Rodziny, którym trudno ze względu na sytuację finansową, wyposażyć dzieci do szkoły, proszone są o zgłaszanie się w zakrystii bądź w kancelarii. Ofiarowane przybory szkolne, można przynosić do zakrystii lub kancelarii, do niedzieli 21 sierpnia. W poniedziałek, 1 sierpnia będziemy obchodzić 78 – mą rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego. Zapraszamy na Msze św. o godz. 1800 w intencji poległych w obronie Warszawy oraz w intencji pokoju. Po Mszy św. złożenie kwiatów przed kościołem. W dniach 31 stycznia – 10 lutego 2023 r. organizowana jest przez księży z naszej Archidiecezji pielgrzymka do Sanktuarium Matki Bożej w Gwadelupe w Meksyku. Ulotki z informacją o pielgrzymce w zakrystii. Bardzo dziękujemy naszym parafianom oraz mieszkającym na plebani paniom z Ukrainy, za pomoc w sprzątaniu kościoła w każdy piątek. Prosimy o pomoc w najbliższy piątek o godz. 1900. Zachęcamy do kupna prasy katolickiej: Tygodnik IDZIEMY. Tygodnik NIEDZIELA – z ciekawym artykułem o poszanowaniu dla ludzi starszych pt. „Usłyszeć mądrość”. Tygodnik GOŚĆ NIEDZIELNY o zbliżającej się pielgrzymce papieża Franciszka do Kanady oraz przepisy kulinarne. PRZEWODNIK KATOLICKI. Bóg zapłać za złożone bezimienne ofiary do puszek pod chórem oraz wpłacone na konto parafii, z przeznaczeniem na remont starszej części kościoła. W ostatnim czasie odeszli od nas śp.: + Teresa Westwal, + Stanisław Krzyżanowski, + Helena Cichocka, + Krzysztof Bugajny, + Jan Stasiak, + Zdzisław Cichuta. Otoczmy ich modlitwą.} Spread the love. 28 Niedziela Zwykła, rok A. Dzisiejsze czytania. Strój cynika. Martin Löwenstein SJ. Przypowieść o uczcie weselnej ma w sobie posmak nonsensu . Wystarczy realistycznie wyobrazić sobie historię opowiedzianą w przypowieści, by zauważyć, że cała akcja świadomie i wielokrotnie doprowadzana bywa aż do granic absurdu.

Trzy kroki ku homilii, ks. Marek GilskiJednym z charakterystycznych terminów, które można spotkać w całej Księdze Mądrości, we wszystkich jej częściach, jest termin sprawiedliwość. W większości przypadków w pierwszych dwóch częściach księgi (Mdr 1–9) termin sprawiedliwy dotyczy człowieka, który doznaje prześladowań, którego życie jest w ręku Boga, choć w oczach ludzi bezbożnych doznaje wzgardy. więcej Co uczynić, aby nie być chwastem?, ks. Janusz MastalskiWracając do symboliki dzisiejszej Ewangelii, trzeba podkreślić, że chwasty nie tylko odbierają wodę innym roślinom, ale także zabierają im miejsce, w którym mogłyby normalnie rosnąć. W ludzkiej egzystencji oznacza to postawę człowieka, więcej Nie wyrywać chwastów, ks. Edward StaniekLudzka logika zmierza do oczyszczenia środowisk z ludzi złych. Boża logika wzywa do mądrego dojrzewania do świętości w bliskim sąsiedztwie złych. To jest jedna z form miłosierdzia Bożego. Dobrzy są nieustannie testowani przez bliską obecność zła więcej Poznaj swą historię i teraźniejszość!, ks. Kazimierz SkwierawskiJezus wzywa: „Kto ma uszy, niechaj słucha!” (Mt 13,43). Słuchajmy więc z wielką uwagą słów najwyższej wagi, bo dotyczą naszego życia i śmierci, a kulminują w zwrocie, od którego nasz Mistrz rozpoczął dziś nauczanie: „Królestwo niebieskie podobne więcej Cierpliwość, ks. Jan MachniakDzisiejsza Ewangelia, mówiąc o istnieniu zła i jego smutnym końcu, chce nas pouczyć, jak powinniśmy się zachować jako uczniowie Chrystusa. Na świecie istnieje zło. Jego ojcem jest Szatan, który jako pierwszy zbuntował się przeciw Bogu. Uczeń Chrystusa więcej

Czy odpowiadam na zaproszenia Chrystusa? (28, rok A) Nie mieszać ze sobą porządków (29, rok A) Jestem odpowiedzialny za głoszenie Ewangelii (29, rok C – Niedziela Misyjna) Jesteś odpowiedzialny za działalność misyjną Kościoła (30, rok A – zakończenie Tygodnia Misyjnego) Pomagamy misjonarzom (30, rok A – dzieci)

Wdzięczność, ks. Janusz MastalskiTematem dzisiejszego fragmentu Ewangelii jest wdzięczność, która jest ważną postawą zarówno w życiu osobistym, jak i zawodowym. Któż z nas tej wdzięczności nie pragnie. Każdy z nas przecież kiedyś komuś pomógł czy nadal pomaga. więcej Grzech trądem człowieka, ks. Bogdan ZbrojaNiezmiernie ważną sprawą w leczeniu trądu – tego cielesnego i tego duchowego – jest zerwanie ze wszystkim, co jest nośnikiem zarazków. Jeśli bowiem trędowaty wróci do swoich ubrań, butów, domu, znów się zarazi! Oczyszczony musi zmienić więcej Wdzięczność zamienić w konkret, ks. Mariusz SusekTen, kto potrafi dziękować, jest człowiekiem godnym zaufania. Można mu powierzyć zadania, które spełni w sposób odpowiedzialny. Mając na uwadze dary, którymi cię Bóg obdarzył, dziękuj Mu i staraj się w swoim życiu podjąć dzieła świadczące więcej Uwolnić wdzięczność, ks. Andrzej MojżeszkoKiedy więc chcemy pochwycić swą duszę, to warto się zastanowić, czy jesteśmy wdzięczni Bogu i ludziom. Czy na chwilę potrafimy zawrócić z drogi, po której biegniemy? Żeby zawrócić, trzeba się najpierw zatrzymać. Wtedy łatwiej zawrócić. więcej

Manna z nieba odc. 61: -"Dziesięciu trędowatych" - kazanie dla dzieci na 28 Niedzielę Zwykłą roku C (29 Niedziela Zwykła C, XXVIII Niedziela Zwykła rok C) P Sprawy doczesne, którymi jesteśmy na ogół zajęci w ciągu każdego tygodnia, tworzą w naszym wnętrzu jakby pewną zasłonę, która utrudnia dostrzeżenie spraw Bożych. Na skutek tego stajemy przy ołtarzu trochę ociężali i nawet mimo woli nasza uwaga kieruje się często ku sprawom tego świata, odwracając się od tego, co się dzieje na ołtarzu. A przecież Chrystus pragnie z nami nawiązać ścisłą łączność, chce do nas przemówić i wzmocnić nas uczestnictwem w Jego Ofierze. Wymaga to od nas naprawdę szczerego wysiłku, aby, na ile od nas to zależy, nastawić się możliwie najlepiej na Boże działanie. PIERWSZE CZYTANIE – Rdz 18, 20-32 Abraham wstawia się za Sodomą Czytanie z Księgi Rodzaju Bóg rzekł do Abrahama: «Głośno się rozlega skarga na Sodomę i Gomorę, bo występki ich mieszkańców są bardzo ciężkie. Chcę więc zstąpić i zobaczyć, czy postępują tak, jak głosi oskarżenie, które do Mnie doszło, czy nie; dowiem się». Wtedy to dwaj mężowie odeszli w stronę Sodomy, a Abraham stał dalej przed Panem. Podszedłszy do Niego, Abraham rzekł: «Czy zamierzasz wygubić sprawiedliwych wespół z bezbożnymi? Może w tym mieście jest pięćdziesięciu sprawiedliwych; czy także zniszczysz to miasto i nie przebaczysz mu przez wzgląd na owych pięćdziesięciu sprawiedliwych, którzy w nim mieszkają? O, nie dopuść do tego, aby zginęli sprawiedliwi z bezbożnymi, aby stało się sprawiedliwemu to samo, co bezbożnemu! O, nie dopuść do tego! Czyż Ten, który jest sędzią nad całą ziemią, mógłby postąpić niesprawiedliwie?» Pan odpowiedział: «Jeżeli znajdę w Sodomie pięćdziesięciu sprawiedliwych, przebaczę całemu miastu przez wzgląd na nich». Rzekł znowu Abraham: «Pozwól, o Panie, że jeszcze ośmielę się mówić do Ciebie, choć jestem pyłem i prochem. Gdyby wśród tych pięćdziesięciu sprawiedliwych zabrakło pięciu, czy z braku tych pięciu zniszczysz całe miasto?» Pan rzekł: «Nie zniszczę, jeśli znajdę tam czterdziestu pięciu». Abraham znów odezwał się tymi słowami: «A może znalazłoby się tam czterdziestu?» Pan rzekł: «Nie dokonam zniszczenia przez wzgląd na tych czterdziestu». Wtedy Abraham powiedział: «Niech się nie gniewa Pan, jeśli rzeknę: może znalazłoby się tam trzydziestu?» A na to Pan: «Nie dokonam zniszczenia, jeśli znajdę tam trzydziestu». Rzekł Abraham: «Pozwól, o Panie, że ośmielę się zapytać: gdyby znalazło się tam dwudziestu?» Pan odpowiedział: «Nie zniszczę przez wzgląd na tych dwudziestu». Na to Abraham: «Niech mój Pan się nie gniewa, jeśli raz jeszcze zapytam: gdyby znalazło się tam dziesięciu?» Odpowiedział Pan: «Nie zniszczę przez wzgląd na tych dziesięciu». Oto słowo Boże. DRUGIE CZYTANIE – Kol 2, 12-14 Chrzest udziałem w śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Kolosan Bracia: Z Chrystusem pogrzebani jesteście w chrzcie, w którym też razem zostaliście wskrzeszeni przez wiarę w moc Boga, który Go wskrzesił. I was, umarłych na skutek występków i «nieobrzezania» waszego grzesznego ciała, razem z Nim przywrócił do życia. Darował nam wszystkie występki, skreślił zapis dłużny, przygniatający nas nakazami. To właśnie, co było naszym przeciwnikiem, usunął z drogi, przygwoździwszy do krzyża. Oto słowo Boże. EWANGELIA – Łk 11, 1-13 Chrystus uczy modlitwy Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Jezus, przebywając w jakimś miejscu, modlił się, a kiedy skończył, rzekł jeden z uczniów do Niego: «Panie, naucz nas modlić się, tak jak i Jan nauczył swoich uczniów». A On rzekł do nich: «Kiedy będziecie się modlić, mówcie: Ojcze, niech się święci Twoje imię; niech przyjdzie Twoje królestwo! Naszego chleba powszedniego dawaj nam na każdy dzień i przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy każdemu, kto przeciw nam zawini; i nie dopuść, byśmy ulegli pokusie». Dalej mówił do nich: «Ktoś z was, mając przyjaciela, pójdzie do niego o północy i powie mu: „Przyjacielu, pożycz mi trzy chleby, bo mój przyjaciel przybył do mnie z drogi, a nie mam co mu podać”. Lecz tamten odpowie z wewnątrz: „Nie naprzykrzaj mi się! Drzwi są już zamknięte i moje dzieci są ze mną w łóżku. Nie mogę wstać i dać tobie”. Powiadam wam: Chociażby nie wstał i nie dał z tego powodu, że jest jego przyjacielem, to z powodu jego natręctwa wstanie i da mu, ile potrzebuje. I Ja wam powiadam: Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a zostanie wam otworzone. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu zostanie otworzone. Jeżeli któregoś z was, ojców, syn poprosi o chleb, czy poda mu kamień? Albo o rybę, czy zamiast ryby poda mu węża? Lub też gdy prosi o jajko, czy poda mu skorpiona? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, to o ileż bardziej Ojciec z nieba udzieli Ducha Świętego tym, którzy Go proszą». Oto słowo Pańskie. KOMENTARZ Najczęstszą formą modlitwy zanoszonej do Boga jest modlitwa błagalna. Wtedy bowiem, gdy czegoś potrzebujemy, na ogół nie pomijamy i tego środka, jakim jest prośba kierowana do Boga; ale też właśnie z tej okazji ukazujemy najwięcej zniecierpliwienia i zdenerwowania. Chcielibyśmy przecież bardzo szybko, jakby na zawołanie, otrzymać to, o co prosimy. Tymczasem zapominamy, że wysłuchanie naszej modlitwy jest uzależnione od spełnienia pewnych warunków. Do najważniejszych należy wytrwałość. Nie powinniśmy nigdy wyznaczać „terminu” otrzymania jakiegoś daru od Boga ani okazywać zniecierpliwienia, jeśli od razu nie zostaniemy wysłuchani. Pan Jezus wyraźnie zachęca nas do wytrwałości w modlitwie: „Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje, kto szuka – znajduje, a kołaczącemu otworzą”. Można przytoczyć wiele przykładów wysłuchania wytrwałej prośby. Wystarczy wskazać na św. Monikę, która przez szereg lat modliła się o nawrócenie syna Augustyna. Wytrwałość jest na pewno także ujawnieniem ufności. Gdy bowiem nie przestajemy błagać, choć nie zostaliśmy od razu wysłuchani, jest to niewątpliwym znakiem, że nie tracimy nadziei. Modlitwa wytrwała musi jednak spełniać jeszcze inny ważny warunek, jakim jest podporządkowanie naszej woli Temu, który jedynie wie najlepiej, czego naprawdę potrzebujemy. Tak więc trzeba prosić wytrwale, ale wysłuchanie uzależnić od woli Bożej. W związku z tym powinniśmy uczyć się coraz bardziej rozumieć, o co na pierwszym miejscu trzeba prosić Boga, czyli jak ma wyglądać hierarchia próśb w naszych błaganiach zanoszonych do Boga. Wzór tego daje nam Chrystus w modlitwie, której nas sam nauczył. W Modlitwie Pańskiej prosimy także o chleb powszedni, ale na pierwszym miejscu znalazły się sprawy dotyczące Królestwa Bożego. Wyraził to Mistrz przy innej okazji w wezwaniu: „Szukajcie tedy najpierw Królestwa Bożego i sprawiedliwości Jego…”. Słusznie obawiamy się śmierci. Na ogół jednak lękamy się tylko śmierci biologicznej, a więc tej, która kładzie kres życiu doczesnemu. Tymczasem może być jeszcze inna śmierć, której niemniej powinniśmy się obawiać. Chodzi o śmierć spowodowaną występkami, czyli grzechami. Sami przecież nieraz mówimy o kimś, że jest „chodzącym trupem”, przez co chcemy wyrazić, że pozostało w nim już niewiele po prostu człowieczeństwa, bo dał się uwikłać np. różnym grzesznym nałogom. Taki stan przed przyjściem na świat Chrystusa był w pewnym sensie nieodwracalny. Zbawienie przyniosło zasadniczą zmianę. Jezus przywraca do życia tych, którzy byli umarli na skutek swych występków. W sakramencie pokuty wskrzesza grzeszników i wprowadza z powrotem na drogę zbawienia wiecznego. Powołani do modlitwy, ks. Edward Staniek Chrześcijanin jest powołany do modlitwy. To powołanie wynika wprost z łaski wiary, która polega na nawiązaniu zażyłego spotkania z Bogiem na płaszczyźnie dziecko–ojciec. Niewielu ochrzczonych traktuje swoją modlitwę jako powołanie. Tak do niej podchodzą zakony kontemplacyjne. One bowiem trwają na modlitwie za Kościół i świat. To powołanie jest również częścią składową wezwania do kapłaństwa. Ale każdy ochrzczony, skoro uczestniczy w kapłaństwie Jezusa, jest powołany do modlitwy, do kontaktu ze Stwórcą w każdej sytuacji, w jakiej się znajdzie. Abraham, mąż modlitwy Jakże wiele można się nauczyć u patriarchy Abrahama, który stojąc przed Bogiem, stara się uratować zagrożone z powodu ciężkich grzechów miasto. To jest piękna modlitwa wstawiennicza. Abraham wprawdzie ma w tym mieście swego bratanka Lota i chciałby przede wszystkim jego uratować, ale jego serce jest „większe”. Nie wspomina o Locie. Szuka w mieście sprawiedliwych, ufając, że ze względu na nich uda się ocalić także niesprawiedliwych. Na drodze życia nieustannie spotykamy ludzi niesprawiedliwych. Widzimy uzależnionych od alkoholu, od narkotyków, od pieniędzy, od jedzenia, od uciech cielesnych. Widzimy rzesze ciężko chorych na lenistwo, na nieumiarkowanie w jedzeniu, na zazdrość, na pychę… Bliskie obcowanie z tymi nieszczęśliwymi grzesznikami często rodzi w sercu gniew na nich. Przecież to są choroby powstałe z ich własnego wyboru. Tak jest z wszystkimi chorobami ducha. One zawsze są zawinione, one są na własne żądanie. A Abraham, który doskonale znał homoseksualizm mieszkańców Sodomy, nie powiedział Bogu: „No, wreszcie zrobisz porządek z tym siedliskiem grzechu, wreszcie oczyścisz świat z takich ludzi, wreszcie dosięga ich kara z Twojej ręki. A nam się wydawało, że nie widzisz, skoro nie reagujesz”. Nie. Abraham stoi po stronie grzeszników nie dlatego, aby bronić grzechu, ale by dać im szansę nawrócenia. Taka też winna być nasza reakcja. Spotkanie ludzi niszczonych przez grzech albo usidlonych w jego sieciach winno wzywać nas do wytrwałej modlitwy. Znamy już, lepiej niż znał Abraham, miłosierdzie Boga, przypomniane głośno przez św. Faustynę Kowalską. Tym usilniej możemy prosić Boga o łaskę nawrócenia dla żyjących w grzechu. Miłosierdzie nie zgadza się na grzech. Miłosierdzie Boga pomaga w odkryciu jego grozy i w ratowaniu grzesznika z jego zasadzek. Ta modlitwa wstawiennicza jest naszym powołaniem. Środowisko, w którym żyjemy, ma prawo liczyć na nasze duchowe wsparcie. Ono może być dzięki niemu uratowane. Jezus uczy nas modlitwy wstawienniczej. Podaje jej wzór. Chce, byśmy rozmawiali z Ojcem na wszystkie tematy objęte tym programem modlitwy, który nam zostawił. Całe Ojcze nasz jest modlitwą wstawienniczą. Policzmy, ile razy występuje w tym tekście, który znamy na pamięć, zaimek „my” w różnych formach: „daj nam naszego chleba”, „odpuść nam nasze winy”, „nie wystawiaj nas na pokusę”, „zbaw nas od złego”. Nie ma tu miejsca na myślenie wyłącznie o sobie. Cała Modlitwa Pańska to sztuka myślenia o nas, o wszystkich ochrzczonych. Wystarczy spojrzeć na człowieka zniewolonego przez zło, by odruchowo zanieść prośbę do Ojca: „odpuść nam nasze winy i zbaw nas ode złego”. W imię Jezusowego braterstwa traktujemy winy grzesznika jako nasze winy i dramat brata złowionego na wędkę przez zniewolenie jako nasze zło. Wszyscy jesteśmy powołani do ustawienia życia według Modlitwy Pańskiej. To jest nasz program, który należy dokładnie zrealizować, bowiem w rozumieniu Jezusa modlitwa to życie z Bogiem i przed Bogiem, z minuty na minutę. Ale dodajmy: to życie nie tylko osobiste, ale życie pełne odpowiedzialności za wszystkich ludzi, zwłaszcza najbliższych, pozostających w zasięgu wzroku. Rodzina szkołą modlitwy W jakiej mierze nasze rodzinne domy są wypełnione spotkaniem z Bogiem? W jakiej mierze dzieci uczą się modlitwy, obserwując tatę i mamę, którzy na kolanach rozmawiają z Bogiem? W jakiej mierze dorastające rodzeństwo, a nawet w pełni dorosłe, jest wzorem modlitwy dla młodszych braci i sióstr? Ojciec klęczący na modlitwie zostaje w pamięci na całe życie. Matka nucąca godzinki lub śpiewająca pieśń Kiedy ranne wstają zorze, gdy krząta się przy śniadaniu, zostaje wzorem na całe życie. Ta modlitwa w rodzinie posiada doniosłe znaczenie. Nie zawsze musi to być modlitwa wszystkich o ustalonej porze. Jest to pewien ideał, który realizują niektóre rodziny. Nawet gdy dorosłe dzieci przybywają na wakacje lub urlop, klękają z ojcem i matką do modlitwy, tak jak to czyniły wiele lat wcześniej. Tak dom rodzinny staje się szkołą modlitwy. Tak dziecko uczy się kontaktu z Bogiem. Tak pamięta o wszystkich domownikach, bo wie, co znaczą słowa Ojcze nasz. Obserwujemy proces zeświecczenia naszego życia. Ma on swoje źródło w rodzinnym domu. Trzeba to dostrzec. Trzeba wspólnie w rodzinie na ten temat porozmawiać. Trzeba rozpocząć od określenia miejsca i czasu modlitwy w ciągu dnia, modlitwy każdego członka rodziny. Najważniejszy jest tu przykład starszych. On rzeźbi serca. On jest nie do zapomnienia. Nie wystarczy wzywać dzieci do modlitwy i pilnować, aby odmówiły pacierz. One muszą wiedzieć, że ich ojciec i matka bez modlitwy nie potrafią żyć. Amen. ^{Czytania na 28 sierpnia . Rozważania na 27 sierpnia Dwudziesta Pierwsza Niedziela zwykła. Rok A, I Kolor szat: zielony Liturgia dnia . 239. dzień roku} PIERWSZE CZYTANIE Uczta mesjańska Czytanie z Księgi proroka Izajasza. Iz 25, 6-10a Pan Zastępów przygotuje dla wszystkich ludów na tej górze ucztę z tłustego mięsa, ucztę z wybornych win, z najpożywniejszego mięsa, z najwyborniejszych win. Zedrze On na tej górze zasłonę, zapuszczoną na twarzy wszystkich ludów, i całun, który okrywał wszystkie narody. Raz na zawsze zniszczy śmierć. Wtedy Pan otrze łzy z każdego oblicza, odejmie hańbę swego ludu po całej ziemi, bo Pan przyrzekł. I powiedzą w owym dniu: „Oto nasz Bóg, Ten, któremuśmy zaufali, że nas wybawi; oto Pan, w którym złożyliśmy naszą ufność: cieszmy się i radujmy z Jego zbawienia! Albowiem ręka Pana spocznie na tej górze”. Oto słowo Boże. PSALM RESPONSORYJNY Ps 23, 1-2a. 2b-3. 4. 5. 6 Refren: Po wieczne czasy zamieszkam u Pana. Pan jest moim pasterzem, niczego mi nie braknie. Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, orzeźwia moją duszę. Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach przez wzgląd na swoją chwałę. Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną. Kij Twój i laska pasterska są moją pociechą. Stół dla mnie zastawiasz na oczach mych wrogów. Namaszczasz mi głowę olejkiem, obficie napełniasz mój kielich. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną przez wszystkie dni życia. I zamieszkam w domu Pana po najdłuższe czasy. DRUGIE CZYTANIE Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Filipian. Flp 4, 12-14. 19-20 Bracia: Umiem cierpieć biedę, umiem i obfitować. Do wszystkich w ogóle warunków jestem zaprawiony: i być sytym, i głód cierpieć, obfitować i doznawać niedostatku. Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia. W każdym razie dobrze uczyniliście, biorąc udział w moim ucisku. A Bóg mój według swego bogactwa zaspokoi wspaniale w Chrystusie Jezusie każdą waszą potrzebę. Bogu zaś i Ojcu naszemu chwała na wieki wieków. Amen. Oto słowo Boże. ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Por. Ef 1, 17-18 Alleluja, alleluja, alleluja. Niech Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa przeniknie nasze serca swoim światłem, abyśmy wiedzieli, czym jest nadzieja naszego powołania. Alleluja, alleluja, alleluja. EWANGELIA Przypowieść o zaproszonych na ucztę Słowa Ewangelii według świętego Mateusza. EWANGELIA DŁUŻSZA Mt 22, 1-14 EWANGELIA KRÓTSZA Mt 22, 1-10 Jezus w przypowieściach mówił do arcykapłanów i starszych ludu: „Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi. Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść. Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: «Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę: woły i tuczne zwierzęta pobite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę». Lecz oni zlekceważyli to i poszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa; a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy ich, pozabijali. Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić. Koniec krótszej perykopy. Wtedy rzekł swoim sługom: «Uczta wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni. Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie». Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala zapełniła się biesiadnikami. Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka nie ubranego w strój weselny. Rzekł do niego: «Przyjacielu, jakże tu wszedłeś nie mając stroju weselnego?» Lecz on oniemiał. Wtedy król rzekł sługom: «Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz w ciemności. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów». Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych”. Oto słowo Pańskie. .

q97kyrjzdl.pages.dev/259

q97kyrjzdl.pages.dev/892

q97kyrjzdl.pages.dev/503

q97kyrjzdl.pages.dev/135

q97kyrjzdl.pages.dev/291

q97kyrjzdl.pages.dev/804

q97kyrjzdl.pages.dev/248

q97kyrjzdl.pages.dev/138

q97kyrjzdl.pages.dev/216

q97kyrjzdl.pages.dev/812

q97kyrjzdl.pages.dev/214

q97kyrjzdl.pages.dev/277

q97kyrjzdl.pages.dev/877

q97kyrjzdl.pages.dev/12

q97kyrjzdl.pages.dev/849

28 niedziela zwykła rok a